Mieczysław Stanisław Mozdyniewicz urodził się 13 marca 1896 roku w Zbyszycach nad Dunajcem w Galicji (w powiecie nowosądeckim) w rodzinie Juliana Mozdyniewicza i Katarzyny (z domu Biernat). Przebieg jego kariery wojskowej jest imponujący. To wielki patriota, bohater, wybitny dowódca dowodzący dywizją w czasie walk nad Bzurą. We wrześniu 1939 roku trafił do niewoli niemieckiej, w której przebywał przez pięć lat. Tam również walczył z okupantem zarzucając Niemcom m.in. łamanie Konwencji Genewskiej. Za to wielokrotnie był surowo karany i skazywany na izolację w bardzo ciężkich warunkach. Znamienny okazał się dla niego pobyt w Pleszewie, gdzie w 1927 roku został dowódcą 70 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Pleszewie.
Pleszew był dla niego miejscem, w którym spędził najszczęśliwsze lata swojego życia. Tu poznał swoją ukochaną żonę Anielę z domu Janiak, to tu miał grono zaufanych przyjaciół i mnóstwo znajomych. Zasłynął nie tylko jako najdłużej dowodzący pułkiem, ale i też nowatorskim podejściem do edukacji. Niepiśmienni żołnierze mieli na przykład możliwość nauki w szkole stworzonej w pułku, szansę na dalszy rozwój mieli też ci, którzy byli lepiej wyedukowani. Działało w nim również Koło Towarzystwa Wiedzy Wojskowej, które zrzeszało oficerów. Ci zajmowali się m.in. analizowaniem zagranicznej literatury wojskowej czy prelekcjami na temat różnych dziedzin związanych z wojskowością.
Pułkownik Mozdyniewicz rozbudował pleszewskie koszary, w których stacjonował wraz ze swoimi żołnierzami. To za jego czasów powstała stajnia, magazyny i pralnia. W pracę zaangażowali się mieszkańcy Pleszewa, którzy często nie oczekiwali niczego w zamian. Z kolei pułkowa świetlica służyła za kino, została wyposażona w radioodbiornik oraz bogaty księgozbiór. Pułkownik dbał więc nie tylko o tężyznę fizyczną, ale i rozwój intelektualny swoich podopiecznych. Nie sposób nie wspomnieć o tym, że wojsko czynnie uczestniczyło w życiu społecznym mieszkańców Pleszewa.
Przez dekady postać pułkownika Mozdyniewicza była zapomniana. Dopiero w ostatnich latach głośno zaczęto mówić o jego bohaterskiej postawie, waleczności i całkowitemu oddaniu ojczyźnie. Dzisiaj już nie pułkownik dyplomowany, a generał brygady jest symbolem walki o wolność i wzorem patriotyzmu dla wielu Polaków, szczególnie dla młodych ludzi, którzy uczą się historii. Po raz pierwszy starania o jego awans na generała brygady za Kampanię 1939 poczynił w 1946 roku jego przełożony dowódca Armii Poznań gen. dyw. Tadeusz Kutrzeba. Wówczas nie został on uwzględniony. Dopiero 44 lata po jego śmierci nastąpił ten ważny i dla niego i dla jego rodziny moment – został mianowany przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę na stopień generała brygady. To ukoronowanie jego wojskowej kariery, ale i też podziękowanie od rodaków za wspaniałą postawę wobec kraju.
Mirosław Mozdyniewicz zmarł 26 października 1975 roku w Słupsku, gdzie został pochowany na Cmentarzu Parafialnym przy ul. Kaszubskiej. Jego przyjaciele – uczestnicy kampanii wrześniowej – postarali się, aby ostatnia droga pułkownika odbyła się z należnymi mu honorami wojskowymi.
Archiwalne fotografie płk. M. Mozdyniewicza. Źródła: zbiory Drużyny Tradycji 70 Pułku Piechoty, kolekcja M.Kaczmarek, internet, książka B.Kozłowicz, „Pułkownik Mozdyniewicz. Żołnierz Polski Niepodległej”, Łódź 2003
CBŚP na Pomorzu zlikwidowało ogromną fabrykę „kryształu”
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
