Dobrzyczanie na wycieczce na Dolnym Śląsku

Pierwszym miejscem które odwiedzili był Lubiąż. Znajduje się tam monumentalne założenie klasztorne Cystersów powstałe w latach 1649 – 1739. Potężny budynek obecnie znajduje się pod zarządem Fundacji Lubiąż. - Organizacja ta prowadzi prace rekonstrukcyjne
w zniszczonym po 1945 r. opactwie. Na razie udało się m. in. wymienić dach którego powierzchnia wynosi 2,5 ha. W klasztorze zwiedziliśmy odnowioną już część pomieszczeń m. in. olbrzymią salę balową której kubatura mogłaby pomieścić trzypiętrowy blok mieszkalny - mówi Szymon Balcer.

Sala przyozdobiona jest polichromiami śląskiego malarza Michała Willmanna. Oprócz tej sali pani przewodnik pokazała nam również jadalnię – pomieszczenie które niedawno zostało odrestaurowane. Mieliśmy również sposobność odwiedzić kościół przyklasztorny ogołocony po 1945 roku.

'

Kolejnym punktem eskapady była Środa Śląska – miasto o średniowiecznym rodowodzie, w którym opracowano w XIII w. prawo średzkie, wykorzystywane do lokacji ponad 100 miast w Polsce.

- Odwiedziliśmy tutaj Muzeum Regionalne w którym znajduje się tzw. skarb średzki – jedno z najcenniejszych znalezisk archeologicznych XX w. w Europie. Mieliśmy możliwość obejrzenia złotej gotyckiej korony ślubnej, pierścieni, zapony i licznych złotych i srebrnych monet. Część z tego skarbu przechowywana jest także w Muzeum Narodowym we Wrocławiu - mówi Szymon Balcer.

Warto dodać, że łączna wartość skarbu średzkiego wyceniana jest na ok. 250 mln. zł. Oprócz tego cennego znaleziska mogliśmy dowiedzieć się wielu ciekawych faktów z historii Środy Śl. Po zwiedzeniu Muzeum udaliśmy się do kościoła św. Andrzeja Ap. O jego historii opowiedział proboszcz ks. Wiesław Pindel. W kościele tym łączą się trzy style architektoniczne: romański, gotycki i barokowy.Obok świątyni znajduje się dzwonnica która dziś pełni funkcję wieży widokowej.

Ostatnim miastem była położona ok. 35 km od czeskiej granicy Świdnica – miasto nazywane ze względu na swoje piękno także małym Krakowem. - W Świdnicy zwiedziliśmy ewangelicki kościół pokoju zbudowany w latach 1656 – 1657. Jest to budynek o konstrukcji szachulcowej, mogący pomieścić ponad 7000 osób. Obiekt ten – nietypowo dla świątyń ewangelickich – jest bardzo bogato zdobiony polichromiami które pokrywają sufit i ściany budynku.

Od 2001 roku świątynia ta wpisana jest na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO. Ostatnim punktem wycieczki były odwiedziny katedry pw. św. Stanisława i św. Wacława. Jest to jeden z największych kościołów Dolnego Śląska, jego wieża mierząca 103 metry jest piątą pod względem wysokości wieżą kościelną w Polsce.

Opracowaniem trasy wycieczki oraz sprawami organizacyjnymi zajęły się panie: Halina Berlińska i Ewa Masłowska.