Władysław Wiśniewski - powstaniec, górnik, zamkowy armaty 75 mm

WŁADYSŁAW WIŚNIEWSKI urodził się 13.V.1902 w Tursku / Bielawach, powiat Pleszew. Rodzice: Jan Wiśniewski, Marianna z d. Darowna. W czasie Powstania Wielkopolskiego, nie mając jeszcze 17 lat, zgłosił się na ochotnika do wojska powstańczego. 3.II.1919 wstąpił do baonu strzelców por. Ludwika Bociańskiego w Pleszewie. Służył w 4 komp. pod dowództwem sierż. Stanisława Pięknego (następnie ppor. Kazimierza Kwiecińskiego), od 23.III.1919 w 4 komp. 8 Pułku Strzelców Wlkp. (późn. 62 pp). Brał udział w walkach z Niemcami m.in. pod Chachalnią (niem. Kochalle) k. Krotoszyna (9.IV-21.V.1919), pod Perzycami i Zdunami (11.VI-23.VIII.1919). 14.XI.1919 przeniesiony do 2 komp. Batalionu Zapasowego 8 PSWlkp. Od 21.01.1920 bezterminowo urlopowany. W cywilu pracował jako robotnik - górnik. 21.VII.1923 ożenił się ze Stanisławą Jackowską. W okresie 1924-25 odbył powszechną służbę wojskową: 10.V.1924 wcielony do 15 Pułku Ułanów Poznańskich, 21.V.1924 przeniesiony do 9 baterii 14 Pułku Artylerii Polowej, 30.VIII.1924 zaprzysiężony. Stopień szeregowy. Specjalność wojskowa: artyleria, obsługa armat 75 mm, funkcja zamkowy. 31.X.1925 przeniesiony do rezerwy. Mało wiadomo o jego losach w czasie wojny i okupacji 1939-45. W okresie powojennym pracował jako dróżnik kolejowy na odcinku PKP Pleszew - Taczanów. Zmarł 6.XI.1973. Odznaczony Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921 (nadany 18.XII.1938) oraz Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym (uchwała Rady Państwa nr 01.17-0.19 z dn. 17.01.1958).

Opr. Tomasz Wojtala