Tomasz Jastrun gościł w Bibliotece Publicznej MiG Pleszew

Tomasz Jastrun - gościł w Bibliotece Publicznej MiG Pleszew- to kolejny znany gość Saloniku Kulturalnego - polski poeta, prozaik, krytyk literacki, reporter, eseista dzielił się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami dotyczącymi nie tylko literatury ale i życia. Czytał swoje wiersze. Zachęcał do pisania dzienników, które są dokumentem czasów.
Podpisywał swoje książki. Uczestnicy spotkania wykupili wszystkie. Od dyrektorki biblioteki Elżbiety Mielcarek otrzymał pleszewskie wydawnictwa m,in. wiersze pleszewskich poetów.

Biografia poety
Syn poetów Mieczysława Jastruna i Mieczysławy Buczkówny[. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim[2], absolwentem Wydziału Filologii Polskiej został w 1974[3].

W okresie PRL był związany z opozycją demokratyczną. W 1977 w swoim mieszkaniu zorganizował punkt dystrybucji publikacji niezależnych[4]. W sierpniu 1980 uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina (poświęcił temu wydarzeniu reportaż Las Birnam ruszył). Należał do „Solidarności”[1], redagował gazety I Krajowego Zjazdu Delegatów w Gdańsku[4]. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się przez od grudnia 1981 do listopada 1982, następnie został internowany na kilka tygodni[3].Od 1982 do 1988 redagował w drugim obiegu pismo literackie „Wezwanie”, od 1987 był członkiem redakcji „Res Publiki”. Opublikował w podziemiu m.in. tomik wierzy Biała łąka i reportaże. W 1983 otrzymał nagrodę „Solidarności” za poezję stanu wojennego[4].

Tomasz Jastrun w 1980 napisał scenariusz serialu telewizyjnego dla dzieci Nasze podwórko, wystąpił także w kilku odcinkach w epizodycznej roli[5]. Był stałym felietonistą paryskiej „Kultury”, gdzie publikował pod pseudonimami Witold Charłamp i Smecz. Na łamach tego pisma pod drugim z nich rozpoczął serię felietonów Z ukosa, które następnie kontynuował w „Rzeczpospolitej” i „Newsweeku”.

Tomasz Jastrun pracował także w redakcji „Tygodnika Kulturalnego”. Współpracował z „Twoim Stylem” (felietony Notatnik erotyczny) oraz „Zwierciadłem” (felietony Czułym okiem)[1]. W latach 1994–1995 prowadził telewizyjny program kulturalny Pegaz[3]. W 2012 został felietonistą tygodnika „Wprost”[6].

Tomasz Jastrun w latach 1990–1994 był dyrektorem Instytutu Polskiego w Sztokholmie oraz attaché kulturalnym w Szwecji[1]. W drugiej połowie lat 90. zasiadał w konwencie Ruchu Stu[7]. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

W 2008 odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8]. W 1986 otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich.Tomasz Jastrun (ur. 15 września 1950 w Warszawie[1]) – polski poeta, prozaik, eseista, reporter i krytyk literacki.

Syn poetów Mieczysława Jastruna i Mieczysławy Buczkówny[1]. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim[2], absolwentem Wydziału Filologii Polskiej został w 1974[3].

Tomasz Jastrun w okresie PRL był związany z opozycją demokratyczną. W 1977 w swoim mieszkaniu zorganizował punkt dystrybucji publikacji niezależnych[4]. W sierpniu 1980 uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina (poświęcił temu wydarzeniu reportaż Las Birnam ruszył). Należał do „Solidarności”[1], redagował gazety I Krajowego Zjazdu Delegatów w Gdańsku[4]. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się przez od grudnia 1981 do listopada 1982, następnie został internowany na kilka tygodni[3].Od 1982 do 1988 redagował w drugim obiegu pismo literackie „Wezwanie”, od 1987 był członkiem redakcji „Res Publiki”. Opublikował w podziemiu m.in. tomik wierzy Biała łąka i reportaże. W 1983 otrzymał nagrodę „Solidarności” za poezję stanu wojennego[4].

Tomasz Jastrun w 1980 napisał scenariusz serialu telewizyjnego dla dzieci Nasze podwórko, wystąpił także w kilku odcinkach w epizodycznej roli[5]. Był stałym felietonistą paryskiej „Kultury”, gdzie publikował pod pseudonimami Witold Charłamp i Smecz. Na łamach tego pisma pod drugim z nich rozpoczął serię felietonów Z ukosa, które następnie kontynuował w „Rzeczpospolitej” i „Newsweeku”. Pracował także w redakcji „Tygodnika Kulturalnego”. Współpracował z „Twoim Stylem” (felietony Notatnik erotyczny) oraz „Zwierciadłem” (felietony Czułym okiem)[1]. W latach 1994–1995 prowadził telewizyjny program kulturalny Pegaz[3]. W 2012 został felietonistą tygodnika „Wprost”[6].

Tomasz Jastrun w latach 1990–1994 był dyrektorem Instytutu Polskiego w Sztokholmie oraz attaché kulturalnym w Szwecji[1]. W drugiej połowie lat 90. zasiadał w konwencie Ruchu Stu[7]. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

W 2008 odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8]. W 1986 otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich źródło Wikipedia