Kazimierz Otto pochodził z Mieszkowa (pow. jarociński). Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej zdążył ukończyć jedynie cztery klasy szkoły podstawowej. Mając zaledwie 13 lat został zmuszony przez niemiecki Urząd Pracy do pracy w 25 ha gospodarstwie rolnym w Radlińcu wraz z czwórką, nieco starszych współpracowników. Po wyzwoleniu Wielkopolski wrócił do rodzinnej miejscowości, gdzie dokończył edukację. 5 października 1949 roku został powołany do służby wojskowej jako poborowy. Wcielono go do 71 Pułku Artylerii Ciężkiej w Chełmie Pomorskim, gdzie z wynikiem bardzo dobrym ukończył roczną szkołę podoficerską jako topograf w stopniu kaprala. W dowód wyróżnienia dowódca pułku skierował go do Oficerskiej Szkoły Artylerii nr 2 w Olsztynie, którą ukończył 7 września 1952 r. w stopniu podporucznika. Zawodową służbę wojskową rozpoczął już jako dowódca plutonu w szkole podoficerskiej w 144 Pułku Artylerii Przeciwpancernej w Jarocinie.
Od 1955 do 1977 roku wykonywał obowiązki w Garnizonie Pleszewie na stanowiskach od dowódcy dywizjonu i w sztabie pułku jako oficer rozpoznawczy, operacyjny i mobilizacyjny. W 1977 roku został komendantem Wojskowej Komendy Uzupełnień w Sieradzu. Po 40 latach służby wojskowej, w 1989 roku, przeniesiony został w stan spoczynku.
Na emeryturze został członkiem Związku Żołnierzy Wojska Polskiego Koła nr 4 w Pleszewie, a przez 4 kadencje pełnił funkcję jego prezesa. W lutym tego roku otrzymał Honorową Odznakę Organizacyjną Za Zasługi dla Federacji Stowarzyszeń Rezerwistów i Weteranów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Archeologiczna Wiosna Biskupin (Żnin)
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
