Pleszew. Promocja książki pt. "Pleszew w późnym średniowieczu i u progu epoki nowożytnej"

W Muzeum Regionalnym w Pleszewie odbyła się długo wyczekiwana promocja książki Adama Kozaka pt. "Pleszew w późnym średniowieczu i u progu epoki nowożytnej". Z powodów pandemicznych spotkanie było dwukrotnie przekładane i dopiero za trzecim razem mieszkańcy Pleszewa mogli spotkać się z autorem książki.

- Podczas spotkania autor przedstawił treść swojej książki, która powstała w wyniku prac nad nową monografią Pleszewa. A że zawartość wszystkich możliwych archiwów gromadzących dokumenty o średniowiecznym Pleszewie została przekopana od góry do dołu, toteż ogrom dokumentów i wiedzy, którą Adam Kozak zebrał na temat wieków średnich w Pleszewie, domagał się odrębnej pozycji wydawniczej - podkreślają pracownicy Muzeum Regionalnego w Pleszewie.

Książka zawiera pięć rozdziałów: Obraz miasta, Ustrój i władze miejskie, Właściciele, Mieszkańcy, Kościół, a także bilans epoki będący podsumowaniem średniowiecza w Pleszewie.

- To na pewno jedna z pozycji, którą każdy pleszewianin powinien przeczytać! - zachęca Muzeum Regionalne w Pleszewie.

Pleszew na przełomie średniowiecza i nowożytności był średniej wielkości miastem prywatnym (około 600-900 mieszkańców) położonym w ówczesnym powiecie kaliskim na uboczu głównych szlaków handlowych. Pomimo tego bogata spuścizna aktowa sądów miejskich, szlacheckich i kościelnych umożliwiła nakreślenie w książce wieloaspektowego wizerunku żyjącego miasta i jego mieszkańców. W pracy omówiono m.in. potencjał gospodarczy Pleszewa (na tle innych miast Wielkopolski), kontakty miasta oraz mieszczan z bliższym i dalszym otoczeniem (co ukazuje znacznie Pleszewa w sieci miejskiej regionu), wreszcie przedstawiono topografię miasta lokacyjnego wraz z jego przedmieściami, zapleczem rolniczym i przyległą siedzibą szlachecką. Drugi rozdział omawia ustrój i władze miejskie. Tu kluczowe było przedstawienie kompetencji rady i ławy, roli pisarza miejskiego (kancelarii), pleszewskiej kultury prawnej, podjęto też kwestie udziału dziedziców w zarządzaniu miastem oraz obciążeń podatkowych mieszczan (na rzecz Korony, Kościoła i właścicieli). Kolejna część książki poświęcona jest dziedzicom miasta wywodzącym się z rodów Doliwów, Pałuków, Zarembów i Toporów. Dalej zajęto się społecznością mieszkańców Pleszewa. Celem było tu zarówno przedstawienie pleszewian jako zbiorowości, ale też zaprezentowanie scen z życia konkretnych ludzi. Kluczowymi problemami były tu oszacowanie liczby ludności, określenie stosunku ówczesnych pleszewian do swojej małej ojczyzny czy też omówienie imigracji i emigracji miejskiej. Przy okazji omówiono antroponimię mieszczańską, zajęcia mieszkańców, demografię rodziny oraz życie codzienne (konflikty, stroje i sprzęty domowe). Ostatnia część książki poświęcona jest pleszewskim instytucjom kościelnym i obsługującemu je klerowi. Przedstawiono tu historię kościoła Ścięcia św. Jana, kolegium mansjonarzy oraz szkoły parafialnej, nie zabrakło też miejsca na omówienie dziejów kaplicy św. Floriana oraz fundacji szpitala św. Ducha. Integralną częścią książki są umieszczone na końcu indeks miejscowo-osobowy oraz aneksy (zestawiono tu szlachtę migrującą do miasta, duchownych wywodzących się z Pleszewa działających poza rodzinnym miastem, a także kler miejski).

POLECAMY RÓWNIEŻ:

Wybitni kardiochirurdzy – rodzina Religów. Skąd pomysł na książkę?