Pleszew - Noworoczny koncert - zobacz zdjęcia?

I kolejny sprawdzian dla pleszewiaków. Kulturalny. Wypadliśmy światowo czy zaściankowo? Pierwsze lody przełamaliśmy gromkimi oklaskami. Które jednak z czasem były coraz słabsze. Na hasło o przerwie znów się wzmogły, by już po przerwie i do końca nie odpuścić. Na szczęście klaki nie są w Pleszewie potrzebne. Obawiałam się szczerze mówiąc o klimat, o ciszę, nastrój. Ale z perspektywy ostatniego rzędu podziwiałam natychmiastową zdolność mieszkańców Pleszewa do uciszania się. Byliśmy bezbłędni. Nie było rozmów, komentarzy, telefonów.

No, poza jednym gdzieś z przodu i padającą baterią u pani niedaleko mnie. Czasem przeszkadzała drewniana podłoga, na której każdy ruch krzesłem odbijał się po sali. Nie dla wszystkich starczyło miejsc, więc niektórzy na początku zajmowali się kurtkami, choć szatnia była pojemna… Wszystkich przebiła natomiast pani w kurtce z ortalionu. Podczas pierwszej części nie mogła zdecydować się czy siedzieć czy stać, by dobrze widzieć. A wiadomo jak szeleści ortalion. Podczas drugiej części usiadła, ale książeczka z programem cały czas uderzała w jej rękę.

Po mojej prawicy inna pani nuciła sobie dość głośno poszczególne melodie, a dwie panie przede mną żuły gumę. Na szczęście to wszystko działo się w ostatnim rzędzie, skąd miejmy nadzieję do sceny niewiele dotarło. A przede mną siedzący pan ciągle obracał się to w lewo, to w prawo i gromił wszystkich wokół zgorszonym wzrokiem. I pomyślałby kto, że to dzisiejsza młodzież. Nieprawda. Pochwały dla dwóch, na oko dziesięcioletnich chłopców, którzy nie mlaskali, nie szeptali, nie szurali krzesłami. Widok ich otwartych buzi i oczu wpatrzonych w scenę dają nadzieję, że spotkamy się na podobnych koncertach nie tylko za rok czy dwa, ale także za lat dwadzieścia.

Nadrobiliśmy jak zwykle urokiem i niewątpliwą sympatią dla maestra Cheug Chaua. Bo jak nie polubić uśmiechniętego młodego Chińczyka, który w smokingu na scenie poruszał się jak urzekający muzyk zrodzony z tancerza, z niewątpliwym wdziękiem, skromnością i talentem aktorskim? Nawet nieczynny mikrofon nie przeszkodził mu w złożeniu podziękowań i, a jakże, zaproszeniu do zabawy!