“Dziewczyna z kamienicy” – powieść historyczna z Pleszewem w roli głównej. Saga doczeka się ekranizacji jak Stulecie Winnych?

Książka "Dziewczyna z kamienicy" z Pleszewem w tle

Akcja powieści “Dziewczyna z kamienicy” zaczyna się na dworcu kolejowym w Pleszewie, w lutym 1916 roku, kiedy 20 – letnia Irena Kałuża wyjeżdża z rodzinnego Pleszewa do Westfalii za chlebem. Później cała akcja przenosi się do kamienicy przy ulicy Gnieźnieńskiej 10, czyli obecnej Daszyńskiego. I co ciekawe dla pleszewian, w powieści “Dziewczyna z kamienicy” wielka historia splata się z tą lokalną. Wszak w 1916 roku trwa wielka wojna. Oprócz postaci fikcyjnych są rzeczywiste – ks. Kazimierz Niesiołowski, społeczniczka – aptekarzowa Anna Suchocka czy Teofila Chłapowska, żona właściciela majątku w Żegocinie. Powieść jest bardzo luźną historią babci autorki, czyli Ireny Kołtuniewskiej.

- Dwudziestoletnia Irena Kałuża wyjeżdża na zawsze z rodzinnego Pleschen do Westfalii, za chlebem. Zostawia córkę, trzyletnią Helenę, która jest owocem zakazanego związku z pruskim oficerem. Dziewczynkę wychowuje babcia oraz cała kamienica, którą zamieszkują osoby stanowiące przekrój ówczesnego społeczeństwa wielkopolskiego - bogaci właściciele kamienicy, zubożała ziemianka, rodzina żydowska, aspirujący aplikant radcowski i szewc z rodziną. Na świecie toczy się krwawa wojna, a w kamienicy na Gnieźnieńskiej 10 normalne życie, w której walka o byt, sprzeciw wobec germanizacji, dramaty rozstań i choroby przeplatają się z małym codziennym szczęściem, miłością, przyjaźniami i ludzką życzliwością - tłumaczą wydawcy książki.

"Dziewczyna z kamienicy" to powieść o zwykłych ludziach, którzy w przededniu Powstania Wielkopolskiego, żyli, cierpieli, kochali i budowali podwaliny rodzącej się Drugiej Rzeczpospolitej.