DKF Stopklatka - powrót do tradycji

Premierowa odsłona zgromadziła w pleszewskim kinie grono wielbicieli kina niezależnego, awangardowego bez względu na wiek. Byli i starsi, którzy pamiętają jeszcze czasy DKF Pegazik jak i młodsi dla których tego typu formuła była zupełną nowością.

Celem DKF-u jest promocja kina ambitnego, niezależnego, nie zapominając o klasykach. Dlatego też nie będzie się on skupiać na jednym rodzaju produkcji. Będzie można obejrzeć i podyskutować o filmach, które uważane są za arcydzieła, jak i o tych, które nie są znane szerszemu odbiorcy.

Na pierwszą projekcie Zuzanna Musielak wybrała film obsypany nagrodami i jak sama stwierdziła: lekki, neutralny , który ma być delikatnym wprowadzeniem do naszych comiesięcznych spotkań - a mianowicie „Rezerwat” młodego polskiego reżysera Łukasza Palkowskiego. Będący słodko – gorzką komedią osadzoną w realiach współczesnej Pragi.

Po napisach końcowych przyszedł czas na panel dyskusyjny, czyli to o co w DKF-ach chodzi. Na pytanie twórczyni, czy film się podobał na sali rozległy się brawa. Choć początek nie należał do łatwych z czasem dyskusja nabrała tempa. Jednemu z uczestników przeszkadzało idylliczne zakończenie filmu, które pełne było happy end-u, jak w bajce, wręcz mało realistyczne. Zwrócono również uwagę na kreacje aktorską Sonii Bohosiewicz, dla której była to pierwsza tak poważna rola, gdyż wcześniej znana była tylko z występów w kabarecie jak i zupełnych amatorów grających „siebie”: żuli spod kamienicy, czy jednej z pań fryzjerek.

Jak twierdzi Dominika Perlińska jedna z uczestniczek DKF-u nie jest łatwo wypowiadać się, gdy wokół są inni ludzie, pomimo tego, że każdy z nas ma inne odczucia. Wierzy jednak, że każdy kolejny film pleszewskiej Stopklatki sprawi, że ludzie otworzą się i czynnie wezmą udział w kolejnych dyskusjach. A czas spędzony w kinie uważa za dobrze ulokowany, absolutnie nie stracony i jest pełna podziwu dla organizatorów – ludzi wierzących, że warto coś robić.