105. rocznica wybuchu Powstania Wielkopolskiego. Przeczytajcie o pleszewskich wątkach w powstaniu

Powstańcy pleszewscy – podkuwanie konia w pobliżu frontu.

Pleszew wyzwolony został bez walki. Stało się to dzięki podstępowi Ludwika Bociańskiego, który zwolnił z przysięgi zrewoltowanych żołnierzy niemieckich garnizonu pleszewskiego i udzielił im bezterminowego urlopu. Od listopada 1918 r. pleszewianie aktywnie włączyli się w przygotowania do walki o niepodległość. W czasie poufnego spotkania z konspiratorami poznańskimi – 15 grudnia 1918 r., Ludwik Bociański zobowiązał się do udzielenia pomocy w chwili wybuchu powstania. Umówiony sygnał dotarł telefonicznie do Pleszewa 27 grudnia 1918 roku, krótko po wybuchu walk w Poznaniu. Kilka godzin później kompania z Pleszewa pod dowództwem sierż. Antoniego Kozłowicza, ruszyła na pomoc walczącej stolicy Wielkopolski. Jako ochotnicy dołączyli do niej Feliks Pamin i Michał Ciążyński. Pleszewianie wzięli udział w zabezpieczeniu Dworca Głównego i w blokadzie Kaponiery. Oddział pleszewski był pierwszym, który wsparł zbrojnie Poznań. W następnych tygodniach Pleszewianie walczyli na froncie południowym m.in. pod Ligotą, Kobylą Górą, Miejska Górką, Rawiczem i Zdunami.

Czytaj dalej --->