Kiedy witaliśmy Czesława Bandzwołka przy drogowskazie na ul. Propopowskiej, nie było widać po nim zmęczenia i przejechanych 350 km. Opalony, uśmiechnięty, szczęśliwy wskoczył na rower i pojechał do Rynku, żeby zrobić sobie zdjęcie przy popiersiu króla Przemysława II. Żartował: Czesław Przyjechał do Przemysława.
Potem na podwórku rodzinnego domu przy ul. Ogrodowej opowiadał o wrażeniach z podróży. Wyjechał w poniedziałek o 5 rano, w środę o 15 był w Pleszewie. W notesiku miał pieczątki z trasy m.in. z Grunwaldu, ze sklepu w wiosce Syberia, z Izbicy Kujawskiej, z Konina, Grodźca, Chocza. Ostatnia pieczątka była nasza czyli ,,Gazety Pleszewskiej’’.
- Skończyłem 70 lat i chciałem sprawdzić, czy jeszcze mogę – tłumaczył Czesław, kiedy pytaliśmy go, dlaczego jechał rowerem, skoro są inne środki lokomocji.
Mówił, że przypadkowo spotkani po drodze ludzie, okazywali mu sympatię. – W motelu pod Włocławkiem spałem za darmo, a w Grodźcu kiedy prosiłem w sklepie o pieczątkę, jedna pani poczęstowała mnie gotowanymi jajkami i kurę chciała zabić, ale ja się śpieszyłem do Pleszewa, przecież na mnie czekaliście– mówił Czesław.
Na rogatkach miasta czekał Edwin Andrzejczak, Grażyna i Romek Lisowie z transparentem Kocham Pleszew od Tadzia Żychlewicza Juniora.
Życie Czesława Bandzwołka to jedna wielka przygoda. Wynikało to z opowieści jego oraz przyjaciół .Urodził się w ,,domu u Malinowskiego’’ przy Sienkiewicza , który został zburzony, kiedy przebijali ulicę L. Kaczyńskiego. W 1955 ojciec wybudował dom przy Ogrodowej z cegły poniemieckiej przywiezionej z Wrocławia.
Smak wódki poznał kiedy miał 12 lat. – Klienci ojca w warsztacie wysłali mnie do Biskupa po wódkę i za resztę kazali kupić cukierki. – Biskup nala ł mi wódki mówi Czesław.
W tym samym czasie razem z Jasiem Naroszem i Adamkiem (nie Marianem) postanowili uciec z domu do Czechosłowacji. Dotarli do Zakopanego, gdzie zatrzymała ich milicja. – Mamy musiały nas odebrać i pokwitować. Potem dostaliśmy po tyłku – wspomina Czesław.
W latach 80.XX w. przyszedł w jego życiu czas pielgrzymek. Cztery razy szedł pieszo do Częstochowy: dwa razy z Gniezna, raz z Poznania i raz ze Świnoujścia. W tej ostatniej Romek Lis towarzyszył mu maluchem, załatwiał mu jedzenie i spanie.
Czesław mówi, że kiedyś Pleszew był miastem wesołych ludzi. - Na Sienkiewicza 33 Jenerowicz sprzedawał trumny. Pracownik ojca niejaki Guździoł wykonał rysunek diabła z widłami i napisem: Mam Cię! Podpici koledzy kładli się do trumny, obok stawiano obrazek diabła, przechodnie stawali przed witryną i pękali ze śmiechu – mówił Czesław.
Opowieść o tym, jak bawiono się w Pleszewie w lokalu Babci Rebelkowej zostawiamy na EX-TRA wydanie ,,Gazety Pleszewskiej’’ na Dni Pleszewa.
Pleszew.naszemiasto.pl - dołącz do naszej społeczności w portalu Facebook
Instahistorie z VIKI GABOR
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
