Czułość i obojętność Ligockiej

Felietony Romy Ligockiej są jak delikatne pastele…Może dlatego, że pisarka jest i malarką? Ligocka obserwuje nieśpiesznie rzeczywistość, niechcąco podsłuchuje rozmowy obcych ludzi, przygląda się im, stara się zrozumieć, konfrontuje z własnymi przeżyciami i doświadczeniami, a potem ubiera to w słowa… Przeżycia autorki mają tu zresztą wiele do rzeczy. Wycisnęły piętno na jej życiu i twórczości. Urodziła się w rodzinie żydowskiej, a dorastała w krakowskim getcie. To właśnie te przeżycia wracają w rozmaitych utworach Ligockiej. W latach 60. wyemigrowała do Wiednia. Obecnie dzieli czas między Monachium i Krakowem. To nie pierwsza książka Romy Ligockiej. I nie wszystkie felietony są po raz pierwszy drukowane. Jednak – nowe i stare – stanowią pewną zamkniętą całość. Niewątpliwie Ligocka podpowiada nam jak znaleźć sens i receptę na życie. Jak wybrać to, co najważniejsze, jak pozbierać się po upadku, po stracie kogoś bliskiego. Czyta się te „obrazki z wnętrza” z nuta nostalgii, wzruszenia i chyba smutku. Odnoszę wrażenie, że to mimo wszystko smutek jest uczuciem, które towarzyszy pisarce na co dzień. Smutek wynikający z samotności, nieuchronności przemijania. I trudno się dziwić, że chce się nim z nami podzielić…
Roma Ligocka, Czułość i obojętność, Wydawnictwo Literackie, cena 29, 99 zł.